woensdag 07-08-2013

En toen ineens begon de laatste dag in Canada alweer. Na een ontbijtje en het inpakken van de koffers op weg naar Calgary. Na nog een laatste uitzichtpunt te hebben bezocht door naar de koffiestop in Chief Cihiniki. Nog even snel drie herten gezien. De Rockies zijn langzaam verdwenen en er is glooiend landschap met groene weiden voor in de plaats gekomen. Je ziet koeien en paarden en in de verte  de grote stad Calgary.

We zijn rondom het centrum heengereden om naar het vliegveld te gaan. Even tanken, eten, de auto inleveren, inchecken, de koffers inleveren en dan Starbucks.

De vlucht naar huis is prima verlopen. Geen vertragingen. En op het vliegveld werden we onverwachts opgehaald, zodat we niet met de trein hoefden. Dat was een prettige verrassing.

En dan is er een eind gekomen aan een geweldige reis, die al onze verwachtingen heeft waargemaakt.

Soorten wilde dieren die wij onderweg gezien hebben:

• zeehond 4
• hert 6
• zeeleeuw 1
• orca 7
• bultrug meer dan 10
• minky whale 2
• Dall whale 1
• zeeotter 3
• zwarte beer 6 en 3 jongen.
• zeearend 6
• dolfijn/bruinvis 2
• springende vis (waarschijnlijk forel en/of zalm) niet te tellen
• grijze eekhoorn 3 (Columbia Ground Squirrel)
• bruine eekhoorn 5 (red Squirrel)
• Chipmunk (wangzakeekhoorns ) 5
• roze zalmen (pink) veel
• witte zalmen (chum) veel
• zalmetende meeuw 1
• koe (nou ja, wild) veel
• muis 2
• geit stuk of 10
• Canadese ganzen 3
• een soort duikeenden veel
• diverse soorten roofvogels
• Bighorn Sheep 4 vrouwtjes, 2 mannetjes en een jong.
• Elk 7 (12 vrouwtjes en 1 mannetje en 3 jongen) en nog wat loslopende dieren.
• Mountain Goat 2
• Grijze notenkraker (vogel) 2

dinsdag 06-08-2013

Vandaag naar het stadje Banff. Beetje gewinkeld, lekker gegeten en proberen in te checken wat nog niet lukte. We waren een paar uur te vroeg. Vanavond nog maar eens proberen.

Daarna naar de Tunnel Mountain Drive en Hidden Ridge Way. Een prachtige maar te korte, route waar de uitzichten weer heel mooi zijn. We zagen ook nog Hoodoos, een soortpilaren, uitgesleten door erosie. Ze hebben een soort hoedjes die dienden als parapluutjes,waardoor de stenen zijn blijven staan.

Daarna naar het huisje (nog één keer langs de route waar misschien wild kan zitten), om wat uit te rusten en de koffers te pakken. Banff was leuk maar er zaten héééél veel muggen.

maandag  05-08-2013 Omgeving Banff dag 1.

Een beetje uitgeslapen daarna op weg naar Lake Minnewanka. Voor we vertrokken zagen we nog een Columbia Ground Squirrel, vlak bij het huisje. Allereerst langs Pilot Mountain voor mooie plaatjes. Door naar Johnston Canyon. Een wandeling van een uurtje met als resultaat een grote waterval waar je zelfs, door de rotsen heen, vlakbij kon komen. In 8000 jaar is deze canyon uitgesleten. Door Banff naar langs uitzichtpunt Bow River: groene rivier door weiden met hoge kale bergen.

Lake Minnewanka was mooi, aan alle kanten omringd door bergen. Even een plekje gezocht om te picknicken. We zagen er Bighorn Sheeps; 2 mannetjes, 2 vrouwtjes en een jong.

Langs Two Jack Lake en Lake Johnson en terug richting Banff. Omdat het toen begon te regenen, voor het eerst een echte bui in deze vakantie, zijn we teruggegaan naar het huisje. Daar was het weer droog.

Vlakbij het huisje zagen we nog een zwarte beer met 2 kleintjes. Uiteindelijk liepen ze in onze achtertuin. Natuurlijk hebben we foto's en leuke stukjes film.

's Avonds nog uit eten en weer een dag voorbij. (tenzij we vanavond nog wat beleven).

Morgen onze laatste echte vakantiedag.

zondag 04-08-2013

We waren nog maar net op weg of er stonden 3 Elken langs de kant van de weg. Met een jonkie erbij. Meteen op de foto natuurlijk. Daarna liepen er nog een paar. Het is nog een beetje heiig, maar we zijn dan ook om 7 uur vertrokken. Tegen 8 uur kwam de zon er voorzichtig doorheen. En ineens begin je de bergen weer te zien.

Gestopt voor koffie bij een heel leuk zaakje bij Sunwapta Falls met een wigwam voor de deur. Doorgereden naar de Columbia Icefields. Onderweg steeds fotomomenten voor prachtige met ijsbedekte bergen. Echt spectaculaire uitzichten. En langs de weg, half tegen de berg 2 Mountain Goats.

Op de Columbia Icefield sta je onder aan de Athabascagletsjer. Bovenop ligt een dikke laag sneeuw van wel een paar meter. Aan alle kanten bergen, ijs, een meer en bloemen. Ook weer dik de moeite waard.

Ook het uitzicht vanaf het, iets hoger gelegen, Columbia Icefield Centre is groots omdat je vandaar af 3 gletsjers tegelijk ziet. Je weet bijna niet waar je moet kijken. We zagen ook nog 3 Columbia Grond Squirrels (een soort grijze grond eekhoorns). Daarna op weg naar Icefield Helicopter Tours voor de helicoptervlucht.

En vlak voor de afslag zagen we nog snel een zwarte beer. Iedereen stopt gewoon midden op de highway om foto,s te maken. Onze teller staat op 7.

Vliegen in een helicopter is waanzinnig, fantastisch en alle superlatieven die je maar bedenken kunt. WOW!!!! De adrenaline giert nog door ons lijf. Verder kun je het bijna nietomschrijven. Je moet het zelf meemaken. Vliegen boven de bergen en de gletsjers, de meren, de kloven en alle plekjes waar je met de auto of zelfs lopend niet komt. Geweldig. Met een certificaat en weer een ervaring rijker, gaan we richting Banff.

Gestopt bij Bow Summit. Hoogte 2085 m. Met uitzicht op het Peyto Lake. Wel een stijle weg ernaar toe. Bovenop de rots zaten nog 2 squirrels. Grappige beestjes.

Weer gestopt bij Lake Louise. Een korte wandeling naar het meer aan de voet van een gletsjer. Hier zagen we 2 vogels die op eksters leken maar het niet waren. Ze hadden een hele lange snavel. Na wat zoeknen op internet bleken het Grijze Notenkrakers te zijn.

Bij het meer was het was ontzettend druk. De 4 km er naar toe rijden ging goed, maar op de terugweg was er van boven naar beneden file. De eerste die we hier zien en meemaken. Het meer was mooi maar waarom er zoveel mensen waren weten we eigenlijk niet. Het zal de bekendheid wel zijn. In de file nog snel een Red Squirrel gezien.

Eenmaal beneden zijn we snel naar het huisje in Banff gegaan. Moe maar voldaan.

De volgende drie nachten blijven we in Banff en gaan de omgeving verkennen.

zaterdag 03-08-2013

Op weg naar de Maligne Canyon en Lake Maligne. De canyon is adembenemend mooi. Diep uitgesleten en water dat zich met geweld door de stenen perst. Het was de moeite waard om er naar toe gaan. Door naar Watchtower waar we wilden hiken. Helaas stond er na een klein stukje een hek waardoor we niet verder mochten. Op het parkeerterrein stonden mensen die nogal luid spraken. Wachten op beren had dus geen zin. Daarna kwamen we bij Medicine Lake, groots uitzicht. Toen door naar Malinge Lake. De omgeving is ruig, hoge bergen, diepe dalen en bossen. Het is echt genieten.

Nog een stukje verder liepen er ineens twee Bighorn Sheeps, vrouwtjes. Ja, zo komen we natuurlijk nooit bij het meer.

Uiteindelijk toch bij het Lake. We hebben een wandeling door het bos, langs het meer gewandeld. We kwamen op een uitzichtpunt met uitzicht op de bergen; Mount Warren, Mount Charlton (3219 m), Mount Unwin (3270 m). De toppen met ijs bedekt.

Tot slot van de ochtend naar het laatste uitzicht om te lunchen. Daar zagen we de bergtoppen; The Whistlers en de Mount Pyramid, allebei 2465 m hoog.

We verlaten Malinge road en gaan op weg naar Jasper Tramway aan de Whistlers road. Hier  wilden we The Whistlers op met een soort kabelbaan tot een hoogte van 2265 m. Maar omdat de wachttijd bijna 2 uur was en we nog meer wilden zien zijn we doorgegaannaar Mount Edith Cavell. Over een weg met 7 haarspeldbochten gingen we omhoog.Geweldig om te zien hoe de gletsjers op, over en aan de berg hangen.

Nog snel even naar de Athabasca Falls. Ook weer een geweldige waterval, die we zeker niet mochten missen. Toen toch maar op huis aan want de helicoptervlucht moest nog worden bevestigd. Het duurde toch nog wat langer want onderweg kwamen we een kudde Elken tegen; een mannetje met zijn vrouwtjes en jongen erbij. Ze waren helemaal niet schuw en we konden gewoon foto's maken.( In Nederland noemen we deze dieren Wapiti's; het is een ondersoort van edelherten). Tegen de avond betrok de lucht en begon het een beetje te druppelen. Voor morgen geven ze weer gewoon 25 graden op. We zien wel.

Na de macaroni nog even naar het dorp en morgen The Icefields Parkway op, op weg naar de helicoptervlucht.

vrijdag 02-08-2013.

Om 9.00 uur op weg. Door Prince George, wat een hele grote stad blijkt te zijn. We hebben zelfs een moskee gezien. Op de highway is niet veel te beleven dus zijn we eraf gegaan bij Purden Lake Park. Prachtig aangelegd park rondom een heel groot meer. Het water is heel helder, goed om te zwemmen. Het is er schoon en heel stil ondanks dat er toch gezinnen met met kinderen zijn. Helaas moeten we weer verder over de highway om in Jasper te kunnen komen. Langzamerhand gaan we steeds hoger. Je ziet het ijs weer op de bergen liggen. De Rocky Mountains komen in beeld.

In Mc Bride heerlijke koffie gedronken in een omgebouwd oud stationnetje. Meteen ook maar gepicknickt in een met bloemen omzoomd prieeltje. Lekker lui. Het is 28 graden. Nu op weg naar Mount Robson, het hoogste punt in de Canadese Rockies. Onderweg stak er weer een hert over op de weg. Iedereen weer alert. Daarna de Rearguard Falls bezocht. Deze was echt spectaculair. Wat een kracht heeft dat water. De berg hier is genoemd naar Terry Fox. En jogen die op zijn 18de botkanker kreeg waarbij zijn been werd afgezet. Hij wilde door heel Canada lopen om geld op te halen voor het kankerfonds. Heel Canada leefde met hem mee. Helaas moest hij afhaken omdat de kanker in zijn longen kwam en hij overleed. Het fonds bestaat nog steeds en er komt nog steeds geld binnen door middel van maratons in zijn naam.

De volgende stop is het parkeerterrein Mount Robson. De berg is schitterend om te zien.Daar zijn we een wandeling gaan maken naar Kinney Lake. We hebben het meer nooit bereikt want het 'vlakke' pad bleek een behoorlijke klim te zijn en het begon nog wat te regenen en in de verte te onweren. Gelukkig was het maar een buitje voor het stof en waaide de rest over.We liepen langs de Robson River die behoorlijk hard stroomde en kronkelde. Ook al weer mooi. Daarna rijden langs het Moose Lake over de Yellohead Pass(1066 m) naar Jasper.We overschreden daarbij de provincie grens van British Columbia naar Alberta.

Na het inchecken in een cabin in Pine bungalow naar het dorp om lekker te eten bijSmitty's. Omdat de winkels nog open waren zijn we nog even rond gaan wandelen. Morgen blijven we nog in Jasper en gaan daar de omgeving bekijken.

donderdag 01-08-2013

Vandaag rijden we door weilanden met koeien, bossen en graanvelden; de yellow highway 16, ook wel de Circle Route genoemd. Overal staan borden die waarschuwen voor elanden.Wij kijken overal rond om er eventueel  een paar te zien. De eerste stop was bij Babine Lake. Even een fotomomentje. Er stond een oude waterpomp die ook nog echt werkte. Daarna naar Burns Lake voor de broodnodige koffie en het bekijken van oude tractors. Er is heel veel hoogteverschil zodat we berg op, berg af gaan. Naast de weg liggen links en rechts meren. Het is hier erg mooi. De drie elanden die we zagen in Endaco waren van hout en blauw geverfd, jammer. Aan het Fraser Lake op een grote picknickplaats met zwemgelegenheid gegeten. Het heet daar White Swan Park. Aan de overkant van het meer onweerde het. Een prachtig gezicht die donkere lucht met de bliksemflitsen. Ook vandaag is het weer 30 graden.In Vanderhoof gestopt voor wat ijskoude citroenlimonade. De refill was free. Er was een museum bij met een heel leuk winkeltje. Daar spraken we een man wiens ouders in 1952 naar Vancouver waren geëmigreerd met 6 kinderen. Hij sprak nog een heel klein beetje Nederlands. Het was een leuke ontmoeting.

Aangekomen bij het huisje in Prince George bleek dat we geen 2 cabins hadden maar slecht 1. Er is een groot bed, een eenpersoonsbed en een soort stretcher. Bovendien moesten we zelf gaan betalen. Een hoop consternatie dus. Maar na een telefoontje naar de reisagent kwam het betalen in orde. Van het slapen moeten we maar het beste maken.

Na het eten nog even naar Prince George om een paar boodschappen te halen en natuurlijk een lekker bakkie te doen. Op de terugweg zagen we nog een hert. Toch nog wild gezien vandaag. Morgen naar Jasper.

woensdag 31-07-2013

Vandaag naar Smithers langs dezelfde weg als we gekomen zijn. Er is hier maar 1 weg, vandaar. Onderweg zagen we een bruine beer. Hij lag alleen in stukken; doodgereden. Geen leuk gezicht. Verderop reden we zelf bijna een eekhoorn plat. Gelukkig was het een snel diertje.

Op het volgende stuk weg was niet meer te beleven dan een koffiestop. Uiteraard is er nog wel mooi uitzicht op bergen en bossen.

Lunchstop bij Sealy Lake. Leuk meer, heel schoon. We hebben even met onze voetjes in het water gelopen om af te koelen. Het is ruim 29 graden.

Verderop verandert het landschap; allemaal groene weiden met rechts toch hoge pieken met sneeuw en een gletsjer. Ze houden hier ook koeien, bruine.

Na even wat zoeken kwamen we bij een prachtig vrijstaand huis. Dat bleek ons onderkomen. Drie grote slaapkamers, keuken met kookeiland en vaatwasser, voor en achter een zitkamer, grote wasmachine en droger en een riante tuin rondom. Zelfs een tuinjongen die het gras maait. Jammer dat we hier maar 1 nacht blijven.

Onze bagage uitgeladen en koffie gedronken. Daarna naar de Driftwood Canyon. Een kort wandelpad met een snelstromende rivier en informatie over de fossielen die daar gevonden zijn. Op de terugweg zagen we nog een zwarte beer, onze vijfde, die harder van ons schrok dan wij van hem.

Tot slot boodschappen gedaan en een lekker Hollands prakje met bloemkool gegeten.

Morgen gaan we verder naar Prince George.

dinsdag 30-07-2013

Vandaag naar Fish Creek gegaan; een aangelegd uitzichtpunt om beren te zien. We hadden niet veel geluk. Volgens de vrijwilliger was het waarschijnlijk te heet. Wel zaten er joekels van zalmen. Een prachtig gezicht hoe ze tegen de stroom opzwemmen.

Daarna doorgereden naar de Toe of the Salmon Glacier. Daar moesten we wel behoorlijk hoog voor gaan Het is een grote gletsjer die mooie plaatjes opleverde. Toen toch maar weer terug naar Fish Creek voor een nieuwe poging. Helaas weer pech. Omdat het nog steeds rond de 30 graden is, gaan we toch maar afkoelen in het hotel. Vanavond nog maar eens kijken. Wie weet als het wat afkoelt. Op de terugweg zagen we nog 4 zeearenden.

's Avonds weer terug naar Fish Creek. En ja hoor, we zagen een zwarte beer. Hij was te snel weg om te fotograferen. Op advies van iemand die hier al weken was, zijn we naar de vuilstort gegaan. Daar zagen we twee zwarte beren; moeder en kind. Wel triest dat ze op het vuil van de mensen zitten om te eten. Toch hebben we wel mooie foto's.

Morgen naar Smithers. Weer ruim 300 kilometer rijden.

Stewart BC

maandag 29-07-2013

Op weg naar Stewart over de Yellow highway east. Onderweg prachtige uitzichten op meren en bergen met sneeuw op de toppen. In Terrace, een houtakkersdorp, gestopt voor de koffie. Er is heel veel hout te zien van boomstammen tot kant en klare planken. Bij Denny's een lekker bakkie gedaan en verder naar het Seven Sisters park om de seven peaks te zien. Wat een prachtig gezicht, zo hoog en vol met sneeuw.

Gelunched en benzine betankt in Gitanyow een dorp waar totempalen staan en gemaakt worden. Leuke foto's gemaakt.

Tijdens het laatste stuk naar Stewart zat er een beer gewoon langs de highway. Helaas konden we daar niet stoppen.

Daarna kwamen de bergen met gletsjers, sommige tot vlak aan de weg. Raar hoor, heel warm weer en ijs langs de weg.

De Ripley Creek Inn, ons nieuwe onderkomen, is heel authentiek. De kamers zijn gelukkig wel gemoderniseerd.

Morgen naar Alaska beren spotten.

Prince Rupert.

zondag 28 juli 2013

Vanmorgen lekker ontbeten: wafels met vers fruit, stroop en slagroom. Daarna downtown waar historische huisjes in allerlei kleuren staan en naar Cow Bay waar in de oude pandjesnu allemaal winkeltjes zitten.

Na een wandeling langs de haven nog even langs het hotel en dan op naar de warme lunch.

's Middags naar Grassy Bay, een natuurpad naar een mooi uitzichtpunt. Het was wel even klimmen, maar het was de moeite waard. Prachtig bos en een geweldig uitzicht. Volgens de borden zouden er in dat gebied wolven moeten zitten, maar die hebben we helaas, of juist maar goed, niet gezien.

Morgen nog verder naar het noorden, richting Alaska. Het volgende hotel ligt in Stewart BC.

Zaterdag 27-07-2013

Vandaag heel vroeg op 3.30 uur. Voorspoedig naar de boot gereden en dan even wachten om aan boord te gaan. De controle is hier streng. De paspoorten worden zelfs 2x gecontroleerd.

Na eindelijk aan boord te zijn, eerst maar even aan de koffie. Dan kan de reis door de Inside Passage beginnen.

Het varen is een belevenis. De zon schijnt op het water, je ziet de eilandjes en de walvissen zwemmen niet al te ver van de boot. Het blijft een prachtig gezicht als ze met de staart op het water klappen. Ook hebben we een springende walvis gezien. Waarschijnlijk een Minky whale. Die sprong helemaal boven het water uit. Zo gaaf. In het begin zat er ook een orca, maar daar zie je er minder van dan van de bultruggen. Heel af en toe zie je een zeehond.

We varen vandaag van Port Hardy naar Prince Rupert en we komen langs een aantal nederzettingen: Namu, Bella Bella, Boat Bluff, Swanson Bay, Butedale en Grenville Channel. Bij Boat Bluff zaten we halverwege de reis. De kapitein vertelde dat hier vaak walvissen aan het spelen zijn. We stonden buiten bij de reling toen tot 3x toe een Dall bruinvis uit het water sprong. Dat gebeurt zo snel dat er geen foto van te maken valt. Wel weer een kippenvel moment. Het feit dat er een zeearend over het water scheert, is een cadeautje. Ook hier zitten weer aardig wat bultruggen en overal springen vissen uit het water. Soms wel 3 of 4 sprongen achter elkaar.

Op het laatste stuk worden de bergen hoger en de doorgang nauwer. Dit is, volgens de beschrijving, het meest spectaculaire kanaal van de Inside Passage; het is 70 km lang, 1400 ft breed en 1620 ft diep. Daarom kunnen grote schepen zo dicht bij de kust varen.

Toen we dachten alles al gezien te hebben, zagen we opeens nog 2 dolfijnen.

Om 10.30 uur kwamen we aan in Prins Rupert. Vandaar snel naar het hotel. Een lange dag en een ervaring rijker.

vrijdag 26-07-2013

Vandaag hadden we tijd om wat langer te slapen. Uitgebreid te eten: eieren met spek!!, Om half elf op weg naar Telegraph Cove om aan boord te gaan. De verwachtingen zijn hoog. Je zal toch maar walvissen zien. Het is een beetje bewolkt, maar de zon doet zijn best. Wat er daarna allemaal gebeurd is, bijna niet te verwerken. Onderweg naar Telegraph Cove kwamen we een zwarte beer tegen. Die liep heel gemoedelijk te kuieren in de berm. Prachtige foto's gemaakt. In de haven aangekomen lekker koffie gedronken en daarna aan boord van de Kuluta. Eerst hebben we in de baai van Telegraph Cove Orca's gezien. Het waren twee families. We genoten al volop. Daarna naar Blackfish Sound, een andere baai. Daar zagen we een stuk of zes bultruggen. Daarbij zaten een moeder met een kind. De moeder was haar vin kwijt, veroorzaakt door een boot. Ze noemen haar Humpless. Een geweldige ervaring vooral als de staarten uit het water omhoog komen. Verder hebben we nog Dall bruinvissen, een zeearend en een zeeleeuw gezien. Zoveel indrukken. Het is niet mogelijk om goed uit te leggen hoe dat voelt. Eenmaal aan wal nog een lekkere beker koffie en ee versgebakken muffin met kersen. Mmmmmm.

Vanavond vroeg naar bed want we moeten om 5.30 uur melden in Port Hardy voor de boot door de Inside Passage.

donderdag 25-07-2013

Vandaag zijn we richting het noorden gegaan over de North Island route. Eigenlijk is het de enige route die er is, dus verkeerd gaan was moeilijk. Op weg naar het dorpje Sayward kwamen we over een leuke houten brug. Verderop was er een logging bedrijf met overal boomstammen. Grote grijpers haalden in één hap een hele vrachtwagen boomstammen leeg. Geweldig om te zien. Verop in het water lagen de boomstammen in een soort vierkanten. Een man in een heel klein bootje, stuurde ze precies op de plek waar hij ze hebben wilde. Fascinerend.

Daarna de koffie met huisgemaakte pie. Verder maar weer, naar Port McNeill.daar hebben we heerlijk gegeten aan het water.

Onze Lodge is weer prachtig, bijna nagelnieuw. Hier kunnen we bijkomen, wat een rust.

Nog even naar het dorp om te eten. Morgen alweer op jacht naar Wales.

woensdag 24-07-2013

Vandaag op weg naar Cambell River. Onderweg eerst de totempalen route gelopen in Duncan. 18 in totaal, met uitsnijdingen van patronen die eeuwenlang in families gebruikt worden.Heel veel adelaars, walvissen en beren, kunstig in elkaar overlopend. Daarna naar Chemainus om de muurschilderingen te bewonderen. De een nog mooier dan de ander. 

Langs de highway 19,de 19a op. Dit is de Oceanside Route. Prachtige uitzichtpunten en overal gelegenheid om te picknicken. Dat hebben we ook gedaan natuurlijk. Het was tenslotte 29 graden.

Om nog een beetje op tijd aan te komen, toch maar doorgereden naar Cambell River. Even wat courage ingeslagen en door naar Painter's Lodge. Aan het water, leuke optrekjes en de zeehondjes zwemmen zowat voor de deur.

Na nog een lekker drankje in de lounge, terug naar de Lodge voor de broodnodige rust.

dinsdag 23-07-2013

Vanmorgen gingen we dan toch echt achter de walvissen aan. Het was mooi weer. Gelukkig hadden we wel vesten en jassen meegenomen want ver op zee was het toch wel fris. In eerste instantie zagen we niet veel. Toen ineens een Minky whale. Helaas bleef hij verder onder water. Daarna gingen we verder en zagen een zeehond langskomen. Dat was leuk zo'n klein kopje op het water. Tenslotte kwamen we op een stuk water waar meerdere boten lagen. En ja hoor daar waren ze; de echte Killerwhales. Het was een mannetje en een vrouwtje en ze kwamen steeds in mooie bogen boven water. Het wit-zwart was goed te zien. Helaas hebben ze niet voor ons gesprongen. Daarna zat het er al weer op en zijn we terug naar de haven gevaren.

Eenmaal aan land hebben we Victoria verkend. Je ziet hier heel erg de Engelse en Ierse invloed. Veel pubs, oude, op Engelse stijl gebaseerde winkels en zelfs het standbeeld van koningin Victoria. Natuurlijk ontbreekt ook de Christmas Store niet. Die is hier ook het hele jaar open.

Het was weer een prachtige dag. Morgen gaan we over het eiland toeren op weg naar .....

maandag 22 juli 2013

Uitgecheckt, de auto volgeladen en naar Tsawwassen om de boot van 11 uur te halen naar Vancouver Island. Omdat alles heel snel verliep, haalden we de boot van 9.00 uur al en kwamen dus lekker vroeg aan in Swarz bay (10.45 uur).

Eerst Sidney aan zee bezocht. Het hele stadje bestaat uit 8 blokken met voornamelijk winkeltjes en restaurantjes. En natuurlijk de zee. Na de lunch helemaal langs de kustweg naar Victoria. Er waren hele mooie uitzichtpunten waarbij je uitkeek over de eilanden en de zee. Er hingen hier en daar wolken over de eilanden waardoor het er mysterieus uitzag.

Het Oswegohotel,onze volgende verblijfplaats is schitterend. Kamer met kookeiland en prachtige keuken. Twee grote slaapkamers, allebei met eigen luxe badkamer.

Na een lekker kopje (lees grote beker) koffie, downtown naar de winkels voor de nodige fourage.

Na het eten even de site bijwerken en op tijd naar bed want morgen gaan we whalewatchen.

zondag 21 juli 2013

Vandaag hebben we een dagpas voor de Bigbus genomen. Door heel Vancouver rijden rode open bussen. Het is een hop-on, hop-off systeem. Op deze manier zie je alle toeristische attracties en de chauffeur vertelt de bijbehorende verhalen. In Stanleypark zijn we overgestapt op een andere bus die het park in de rondte reed. Overal waar iets te zien was, stopte de bus voor een foto of uitstapmoment. De haven, de skyline, de totempalen, het grote meer en de Lions Gate Bridge staan allemaal op de foto.

Daarna met de bus naar Grandville Island. Daar heb je een grote overdekte markt. Het lijkt een beetje op Beverwijk. Vandaar met de boot weer terug. Nou ja, een soort badkuip.

Gelukkig hadden we een plattegrond bij ons en de hulp van twee aardige heren. Zo kwamen we weer terug in het hotel om wat uit te rusten.

Tegen de avond gingen we naar Gastownn; foto's maken van de stoomklok, winkeltjes kijken en lekker eten. Tot slot nog naar het Vancouver viewingpoint: Harbour Viewing Centre.

Zaterdag 20 juli 2013

Vandaag zijn we om 6.45 uur thuis vertrokken. Zonder problemen op Schiphol aangekomen. omdat we -tickets hadden, ging het inchecken vlot. Nadat de lopende band gemaakt was, waren we ook de koffers kwijt. De douane was een ander geval ! De nieuwe heupen piepten, maar ook onze schoenen maakten geluid.  We werden dus aan alle kanten bekeken en bevoeld. Zelfs de schoenen gingen door de scanner.

Hierna lekker koffie gedronken bij Starbucks en toen het vliegtuig in. Precies op tijd vertrokken en een tussenlanding gemaakt in Frankfurt. Het was nog niet zo eenvoudig om bij het juiste vliegtuig naar Vancouver te komen. Dat stond namelijk aan de andere kant van het vliegveld en we moesten zelfs met een soort Metro mee om er te komen. De vliegreis verliep voorspoedig. We werden bezig gehouden met films, muziek, snacks, drinken en twee keer een warme maaltijd. Na de landing hebben we onze bolide opgehaald: een grote Dodge Van met 6 stoelen. Het hotel is mooi, we zitten op de 13de verdieping. Ondanks het feit dat iedereen moe was, zijn we toch nog even de stad in gegaan. Erg gezellig want er was een wedstrijd van de BC Lions. Iedereen liep in het oranje. Het leek Nederland wel.

Na ruim 21 uur zat de 'dag' er op. Morgen verder.

VLUCHTSCHEMA 
Via Amsterdam vliegen wij naar frankfurt.
 Om vervolgens na een overstap van Frankfurt naar Vancouver te vliegen.
We overnachten in het "Rosedale on Robson Suite Hotel"